Een fantastische vogeldag in Zuid-Holland

Afgelopen weekend was ik met mijn vader en Paul, een cursist van één van mijn praktijkcursussen in Zuid-Holland en Zeeland om vogels te kijken. Het onderwerp van de cursus was de vogeltrek en we hoopten daar veel van mee te krijgen. Oktober is sowieso de maand waarin heel veel vogels te zien zijn en omdat veel vogels langs de kust trekken is er altijd wat te zien. We startten met een dag Zuid-Holland en de volgende dag hadden we een dagje Zeeland op het programma staan.

Ventjagersplaten

We spraken af bij het dorpje Ooltgensplaat. Daar bezochten we de vogelkijkhut ‘de Zwartkopmeeuw’. Je kijkt daar uit over een deel van de Hellegatsplaten. Een prachtig gebied met in deze tijd van het jaar veel eenden en ganzen. Het begon al mooi nog bij de parkeerplaats met een stel Koperwieken die een bessenstruik aan het leegeten waren. Prachtig.

De Koperwieken in de bessenstruik

Nieuwe soorten!

Ook hoorden we een IJsvogel. Onderweg naar de hut hoorde en zagen we meerdere Putters en ook Fazanten waren actief aan het roepen. Er waren ook allerlei mezen en Roodborstjes actief en er was een Torenvalk aan het jagen. In de hut aangekomen zagen we verschillende soorten eenden. Bergeenden, slobeenden en een tafeleend. Superleuk was de ontdekking van een stel Middelste Zaagbekken. Nu zijn die niet super zeldzaam maar voor Paul was dat een nieuwe soort. En dat is altijd feest. Verder zagen we vanuit de hut allerlei meeuwen, verschillende ganzen en een Buizerd.

Roofvogels!

Op een gegeven moment vloog er een IJsvogel langs. Al was het maar kort, waardoor niet iedereen de IJsvogel zag. Dat werd een beetje de rode draad van het weekend. Toen we bijna weg wilden gaan vloog er opeens een Sperwer langs. Roofvogels zijn altijd mooi om te zien. Toen we de hut uit gingen vloog er opeens een Havik langs en even later nog één. een mannetje en een vrouwtje waren samen aan het jagen. Spectaculair.  Een mooier begin van de dag konden we niet bedenken. Op de terugweg naar de auto zagen we nog Boomkruipers, Staartmezen en allerlei klein spul.

Vogelboulevard Ventjagersplatsen

De volgende stop was de vogelboulevard bij de Ventjagersplaten. Dat is om de hoek bij de Hellegatsplaten en ook daar was een prachtige hut met toepasselijke naam ‘De Visarend’. Alleen zagen we er geen Visarend, dat kan ik alvast verklappen. Er zaten heel veel Meerkoeten op het water en ook allerlei eenden. In de hut aangekomen zagen we ook nog Brilduikers. Ook een nieuw soort voor Paul. Nu is het gebruikelijk onder vogelaars om bij een nieuwe soort te trakteren op koffie met appeltaart. Met slagroom uiteraard. Helaas, door het corona-virus was alle horeca dicht. Maar goed, dat mocht de pret niet drukken.

Zeearend!

Wat ook heel leuk was, was dat een andere vogelaar die al in de hut zat een Zeearend gezien had. Die zeearend was op de grond gaan zitten ergens ver weg. Gelukkig vloog deze vliegende deur na een paar minuten op. Als je wel eens hebt meegemaakt dat een Zeearend de lucht in gaat weet je wat er dan gebeurt. Alle vogels in de buurt gaan op de wieken. Dat is echt een spectaculair gezicht. De Zeearend, het was een jonge vogel, vloog prachtig een rondje en verdween daarna achter de bomen. Zie deze link voor een kort filmpje. Onze dag kon al niet meer maar stuk. Nou nog een tijdje in de hut te hebben gezeten was het tijd om weer verder te gaan.

Stellendam

De volgende stop was de Buitenhaven van Stellendam. Dat is een plek waar wij altijd een stop maken als we in Zuid-Holland zijn. Je kunt daar heel mooi en over het water kijken. Wat ook bijzonder is om te zien is de Maasvlakte. Die zie je in de verte liggen. Een bijzonder staaltje van menselijk vernuft, maar tegelijkertijd één van de minst mooie plekken van het land, samen met het Botlekgebied. Tenminste, dat vind ik. Als je van havens en industrie houdt dan kijk je er weer anders tegen aan. Al is het wel indrukwekkend om te zien.

Steltlopers

Op het slik bij de Buitenhaven van Stellendam liepen veel steltlopers, waaronder Wulpen, Drieteenstrandlopers, Bonte Strandlopers en ook Zilverplevieren. Op de dijk zaten Oeverpiepers. Ook dat was een nieuwe soort voor Paul. Wat ook mooi om te zien was, was de lucht. Er dreven dreigende wolken over en op een gegeven moment was de Maasvlakte niet meer zichtbaar. Een eenzame en erg late Boerenzwaluw vloog tegen de wind in richting zuid. Waarschijnlijk de laatste van het jaar.

Wulp (boven) en een Zilverplevier (onder)

Kwade Hoek

Er viel een flinke bui, maar gelukkig konden we in de auto schuilen. Volgende stop: Kwade Hoek. Een prachtig duingebied op de noordwestpunt van Goeree Overflakkee. Omdat we ook nog naar de Brouwersdam wilden hebben we niet het hele gebied verkend, maar we zagen al snel een heleboel Koperwieken, een ree en, dat was het meest spectaculair, een Blauwe Kiekendief. Een vrouwtje. Bij de parkeerplaats aangekomen hoorden we Goudhaantjes. Goudhaantjes zijn de kleinste vogeltjes van Europa, maar ook die trekken. Je kunt ze langs de kust dan overal tegenkomen. Ook in het binnenland trouwens op veel plekken.

Brouwersdam

Omdat het nog maar kort licht zou zijn gingen we snel naar de Brouwersdam. Het aantal vogels viel daar een beetje tegen, waarschijnlijk door de harde wind en de regen. Toch zagen we langs het water Rotganzen, Steenlopers en Paarse Strandlopers. Ook dat waren nieuwe soorten voor Paul. Ik ben benieuwd naar de appeltaart die hij gaat bakken voor ons :-).  Omdat het bijna donker was gingen nog even bij de spuisluis kijken. Daar zagen we een zeehond. Zeehonden zijn altijd leuk om te zien. Ook voor vogelaars.

Een Paarse Strandloper (boven) en twee Rotganzen (onder)

Nog meer nieuwe soorten!

Toen we op het punt  stonden onze spreekwoordelijke biezen te pakken zag ik  op het water nog een vogel die ik even wilde checken. Gewoon voor de zekerheid. Dat doen vogelaars vaker. Vaak is het dan een algemene soort. Dit had een Aalscholver kunnen zijn, maar warempel het was een Roodkeelduiker. Niet een soort die je dagelijks ziet als je op de Veluwe woont. Super. Een prachtige afsluiting. De vogel dook veel onder, het is niet voor niks een duiker, maar was toch een paar keer goed te zien.

70 soorten

Al met al een hele mooie dag met heel veel soorten. Uiteindelijk stond de teller op 70 soorten. Een prachtige score. O ja, daarbij tel ik de Nijlgans en Fazant niet mee, want dat zijn exoten. Een prachtige score van een fantastische dag! Paul ging weer naar huis, wij bleven nog een nachtje om de volgende dag richting Westkapelle af te zakken.

Voordat we naar Burgh-Haamstede gingen om te overnachten stopten we nog even bij de Plompetoren. Niet voor de vogels, want die waren niet meer te zien, maar voor de foto :-).