Aan alles komt een eind
Van maart dit jaar tot afgelopen weekend had ik elke zondag een vaste rubriek over vogels en vogels kijken in het radioprogramma Prettig Weekend op Radio M Utrecht. Heel erg leuk om te doen, maar aan alle goede dingen komen een eind. Dit was een bewuste keuze, maar zo gaat dat in het leven zeker niet altijd. Helaas in sommige gevallen eindigen mooie dingen veel eerder dan je zou willen. Zo ook in het volgende verhaal.
Muninn
Moederliefde
Een vriendin van de presentatrice vond een vogeltje. Dat vogeltje was uit het nest gevallen of gestoten. Het vogeltje was een Gaai, al mag je van mij gerust ook nog Vlaamse Gaai zeggen. Het Gaaitje riep acuut een groot gevoel van moederliefde in deze vrouw (Kitty) wakker. Ze heeft de jonge Gaai in een mandje gezet. Het was een jong beestje, de veren zaten nog in de spoelen. Ze ging naar de dierenarts om speciaal voer te kopen. Ze diende elke 2 uur met liefde voer toe. Zelfs haar werk moest er tijdelijk voor wijken. Haar man paste letterlijk op de winkel.
De Norma
Haar hele leven stond even in het teken van dit vogeltje. Het Gaaitje werd ook tam en er ontstond een echte en hechte band. Een band tussen mens en vogel. Een hele bijzondere band. Deze dame is operazangeres. Het vogeltje kraste er vrolijk op los bij het repeteren. Bij de de Norma (een opera) zat het beestje gezellig mee te knerpen. Samen opera zingen. Blijkbaar beviel dat wel. Bij het meelwormen pikken had het diertje weer een ander geluid. Uiteraard vond het Gaaitje glinsterende dingen ook leuk. Je bent een kraaiachtige of je bent het niet :-).
Een volwassen Gaai
Muninn
Dit Gaaitje kreeg ook een naam. Een bijzondere naam: Muninn. Naar één van de twee Raven van Odin. Odin was de Noorse god van mensen en goden. De legende wil dat Odin, in menselijke vorm verre van perfect, werd aangevuld door zijn twee Raven Huginn en Muninn. Huginn was zijn geheugen en Muninn was zijn ‘mind’. Een mooi verhaal over de symbiose tussen dier en mens. Een verhaal over samenwerking en samen sterk. Mensen en dieren die elkaar nodig hebben.
Wij hebben natuur nodig. Om te leven en het beste uit onszelf naar boven te halen. Om de wereld een betere en mooiere plek maken. Voor onszelf én voor de vogels en andere levende wezens op aarde. Voor mij is een leven zonder vogels de moeite niet waard. We moeten goed zorgen voor de natuur, net als Kitty voor Muninn zorgde. Met toewijding en vol liefde.
Tekening van mijn lieve dochter ter ere van Muninn
Terug naar Odin?
Helaas loopt het verhaal van Muninn niet goed af, alle liefde en toewijding ten spijt. De pootjes van Muninn bleken scheef te staan. Opereren was geen optie, het beestje zou de narcose niet overleven. Tot Kitty’s grote verdriet heeft de dierenarts Muninn in laten slapen. Hopelijk is hij nu op een mooiere plek, waar dat ook moge zijn. Wie weet is hij in de eeuwige jachtvelden en vliegt hij op dit moment samen met zijn maatje Huginn terug naar Odin. Om het laatste nieuws uit het veld over te brengen. Dat zou fijn zijn.
Janis Joplin
Kitty had dit bijzondere wezentje dat op haar pad kwam graag in een mooie en sterke vogel zien transformeren. Helaas heeft dat niet zo mogen zijn. Wat het wel heeft opgeleverd is een dierbare herinnering. Een bijzonder verhaal van speciale band tussen mens en dier, vrouw en vogel, tussen Kitty en Muninn. O ja, de muziek van Janis Joplin vond Muninn het mooist. Een vogeltje met smaak, dat was het. Mijn dochter heeft nog een mooie tekening gemaakt ter ere van dit bijzondere vogeltje.
Kitty van der Veer
op 10 Sep 2020