Het is bijna windstil en een beetje mistig. Voordat mijn eerste online vergadering van de dag begint kan ik nog net een rondje wandelen en de zon zien opkomen.
Langzaam komt het park tot leven, de kauwtjes vliegen op uit de boom langs de mini-Camping. Een snuffelende hond doemt op uit de mist. Daarna volgt het baasje. Ik slinger tevreden over de paadjes en bruggetjes. Langzaam dringt een geluid tot me door dat ik niet kan thuisbrengen. Een druk fluitend Whieuw Whieuw Whieuw. Het komt achter de struiken vandaan. Het lijkt werkelijk of een hele meute mensen op het achterliggende fietspad, tegelijk maar ongecoördineerd, in bad-eenden aan het knijpen is.
Op het geluid af dan maar. Het is nog moeilijk te zien zo in de schemer, maar in het weiland achter de sloot langs het fietspad scharrelt een grote groep vogels. Ze zijn druk in de weer met gras eten. Hmmm, te klein voor ganzen. Krakeenden zijn het ook niet. Echt, dat geluid! Ik maak een foto met het weinige licht dat er is en besluit m’n wandeling af te breken om thuis nog snel dit mysterie op te lossen voor m’n werkdag begint.
De foto blijkt goed genoeg voor een 100% herkenning in de obsidentify-app: een Smient. Nu al mijn lievelingseend. De mannetjes hebben prachtig subtiele kleuren, roze en grijzig blauw. Op hun donkere kop hebben ze een schattige roomgele vlek. Zo poef, met een markeerstift erop gezet lijkt het wel. De dames zijn ook prachtig. Hun rug met sierlijke bruine patronen.
In de winter zijn er veel Smienten in ons land, misschien wel een miljoen. Ze komen vanuit hun broedgebieden in het koude Siberië en Scandinavië hier overwinteren. Vroeg in het voorjaar gaan ze weer terug naar het Noordwesten van Europa. Slechts enkele paartjes blijven plakken, daarom staan ze als gevoelige soort op de Rode Lijst van Nederlandse broedvogels.
Op de site van Nature Today lees ik dat meer dan 25% van alle Smienten in de wereld in ons land overwintert. Daarmee staat de Smient op de “Blauwe lijst”. Ik had er nog nooit van gehoord, maar dat is dus een lijst van doortrekkende en overwinterende vogelsoorten in ons land waarvoor Nederland van zeer groot International belang is.
Zo’n lijst is geen wet, maar geeft wel aan dat het belangrijk is dat we goed voor de winterpopulatie zorgen. Voor de Smient is dat in ieder geval kwalitatief goede weilanden waar ze ongestoord kunnen eten. Dat doen ze voornamelijk ’s nachts trouwens. Goed schoon water met ook wat ruimere open plekken is ook belangrijk. Daar kunnen ze overdag dobberend bijkomen van de nachtelijke maaltijd. Ook heeft de vogelbescherming ervoor gezorgd dat er, in ieder geval in Noord- en Zuid-Holland, niet op deze bijzondere eend gejaagd mag worden, ook al kunnen ze met dat grazen in grote groepen best wat schade aan een weiland aanrichten.
De Smient houdt er niet van om gestoord te worden. Dus dat vraagt ook iets van mij als liefhebber. Voldoende afstand houden met wandelen, fietsen en varen bijvoorbeeld. Foto’s maken met een flinke telelens en van een groep die naast een fietspad overwintert. Daar zijn ze al wat verstoring gewend.
Ik word elke keer weer vrolijk als ik Smienten hoor. Als we goed voor ze zorgen kunnen we nog lang samen fluitend de winter door.
